کلراید
یکی از آنیونهای معدنی اصلی آب و فاضلاب است. یکی از رایجترین نمونههای کلراید آب، محلول نمک NaCl میباشد. این ترکیب معمولاً در فرایندهای شیمیایی، صنایع غذایی، تصفیه آب و داروسازی کاربرد دارد. طعم شور آب توسط این آنیون متغیر و وابسته به ترکیب شیمیایی آب است. چنانچه کاتیون سدیم باشد، برخی از آبهای حاوی ۲۵۰ میلیگرم کلراید در لیتر ممکن است طعم شور قابل تشخیصی داشتهباشند. اما چنانچه کاتیونها کلسیم و منیزیم باشند، طعم شور قابل توجهی در آبهای حاوی ۱۰۰۰ میلیگرم در لیتر وجود ندارد. مقادیر بالای این آنیون ممکن است به لولهها و سازههای فلزی و همچنین گیاهان در حال رشد آسیب برساند.
منابع کلراید آب
این آنیون رایج از منابع مختلفی ناشی میشود.
۱- منابع طبیعی:
-فرایندهای زمینشناسی: سنگها و خاکها حاوی مقادیر زیادی نمک هیتند که از طریق انحلال در آب به آبهای زیرزمینی و سطحی راه پیدا میکند.
-آبهای شور: آب دریاها و اقیانوسها غنی از کلراید هستند که از طریق تبخیر و بارش، به آبهای شیرین راه پیدا میکنند.
-فعالیت آتشفشانی: فعالیتهای آتشفشانی میتواند غلظت این آنیون را در آبها افزایش دهند.
۲- منابع انسانی:
-فاضلاب شهری و صنعتی: این فاضلاب حاوی مقدار زیادی از کلراید است که ازمنابع مختلفی مانند شستشو، صنایع شیمیایی نشات میگیرد.
-تخلیه آب شور: تخلیه آب شور برای مصارف صنعتی و کشاورزی میتواند باعث آلودگی آب شیرین شود.
مدت زمان نگهداری نمونه
حداکثر فاصله زمانی نمونهگیری تا انجام آزمایش ۲۸ روز است.
نحوه اندازهگیری
برای اندازه گیری آن از روش متداول آرژنتومتری و از معرف پتاسیم کرومات استفاده کردهایم. در محلول خنثی یا با قلیاییت کم، پتاسیم کرومات میتواند نقطه پایانی تیتراسیون را نشان دهد. به این علت که نقره کلراید قبل از تشکیل نقره کرومات قرمز رنگ رسوب میکند.
به اشتراک بگذارید: